-
1 spalić
spalić pf: spalić na panewce nicht zustande kommen;spaliłby się ze wstydu er würde vor Scham in den Boden versinken;palić (-lę) v/t papierosa rauchen; światło brennen lassen, anlassen; wapno, cegłę brennen; kawę rösten; v/i rana, pieprz brennen;palić w piecu im Ofen heizen;palić ognisko ein Lagerfeuer machen;palić się v/i brennen;pali się (światło) das Licht brennt;pali się! es brennt! nie pali się fig es hat keine Eile; < spalić> zwłoki verbrennen; einäschern; śmieci verbrennen; (wzniecać pożar) in Brand stecken;palić za sobą wszystkie mosty alle Brücken hinter sich abbrechen;palić się v/i verbrennenspalać (-am) < spalić> (-ę) listy, śmieci verbrennen (a BIOL); zwłoki einäschern, fam. verbrennen; (zużywać) verbrauchen, fam. verbrennen;spalać się brennen; BIOL verbrennen -
2 spalić
spalić [spaliʨ̑]5) plan spalił na panewce der Plan ist misslungen [ lub gescheitert], der Plan ist in nichts zerronnenIII. vr2) ( zbyt mocno się przypiec) mięso: anbrennen, verbrennen -
3 popiół
spalić się na \popiół zu Asche verbrennen2) ( zniweczenie)nadzieje obróciły się w \popiół die Hoffnung lag in Schutt und Ascheodradzać się z popiołów wie ein Phönix aus der Asche [auf]steigen ( geh) -
4 węgiel
węgiel kamienny Steinkohle f;węgiel brunatny Braunkohle f;węgiel drzewny Holzkohle f;spalić się pf na węgiel verkohlen -
5 niederbrennen
nieder|brennendas Gebäude ist völlig niedergebrannt budynek spłonął doszczętnie -
6 spalać
I. vtsilnik spala dużo benzyny Motor verbraucht viel Benzin3) spalić za sobą mosty alle Brücken hinter sich +dat abbrechenII. vr\spalać się w czymś sich +akk für etw restlos aufopfern -
7 verbrennen
verbrennen *die Sonne hat sein Gesicht verbrannt słońce opaliło mu twarzsich \verbrennen oparzyć się -
8 palić
palić (-lę) v/t papierosa rauchen; światło brennen lassen, anlassen; wapno, cegłę brennen; kawę rösten; v/i rana, pieprz brennen;palić w piecu im Ofen heizen;palić ognisko ein Lagerfeuer machen;palić się v/i brennen;pali się (światło) das Licht brennt;pali się! es brennt! nie pali się fig es hat keine Eile; < spalić> zwłoki verbrennen; einäschern; śmieci verbrennen; (wzniecać pożar) in Brand stecken;palić za sobą wszystkie mosty alle Brücken hinter sich abbrechen;palić się v/i verbrennen -
9 spalać
-
10 abbrennen
ab|brennen
См. также в других словарях:
spalić się — ze wstydu «bardzo się zawstydzić»: No i doczekałam się, że ojciec zaczął mnie odprowadzać do szkoły za rękę. Miałam blisko siedemnaście lat i myślałam, że spalę się ze wstydu. WO 29/01/2000 … Słownik frazeologiczny
spalić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}spalać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalić się ze wstydu — {{/stl 13}}{{stl 8}}zwykle w trybie przypuszczającym lub w czasie przyszłym {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo się wstydzić, zawstydzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spaliłaby się ze wstydu, gdyby zobaczyła nagiego mężczyznę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalać się – spalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle dk {{/stl 8}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu w wyniku działania ognia; płonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Las spalił się mimo wysiłków strażaków. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
spalić na panewce — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie udać się, skończyć się niepowodzeniem zaraz na początku; upaść, nie wypalić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zamach stanu spalił na panewce, bo nie poparło go wojsko. Czyjś zamiar spalił na panewce. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalić — 1. przestarz. Ktoś wygląda, jakby siedem wsi spalił «ktoś jest ponury, nachmurzony, wzbudza swoim wyglądem strach»: Niespodziewanie roześmiał się, ale natychmiast znów przybrał ponurą minę. Używane przez ciotkę określenie „wygląda, jakby siedem… … Słownik frazeologiczny
stlić się — dk VIa, stli się, stlił się «tląc się spłonąć, spalić się» Stlił się węgiel w piecu … Słownik języka polskiego
nadpalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} spalić się częściowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stodoła tylko nadpaliła się. Las się nadpalił na obrzeżach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o większej ilości czegoś, o wielu rzeczach, osobach: spalić się, spłonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popaliły się ludziom domy, sprzęty w pożarze. Krowy się popaliły żywcem w płonącej oborze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palić – spalić za sobą mosty — {{/stl 13}}{{stl 7}} dokonując czegoś, definitywnie uniemożliwiać sobie wycofanie się, powrót do tego, co było wcześniej; zrywać z czymś w sposób definitywny, ostateczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Emigrując i wypowiadając się przeciw niedemokratycznym … Langenscheidt Polski wyjaśnień
